بدون شک مسؤولان فدراسیون فوتبال باید در قبال باخت عجیب تیم ملی افغانستان به سوریه و رنگ لباس تیم ملی جوابگوی اظهان عمومی باشند.
در مرحله مقدماتی جام جهانی فوتبال در منطقه آسیا تیم ملی کشورمان به مصاف سوریه رفت. این دیدار ساعتی قبل در ورزشگاه ثامنالائمه مشهد برگزار شد و در نهایت تیم ملی سوریه با نتیجه تحقیر آمیز برای مسؤولان فدراسیون کشورمان، 6 بر صفر پیروز این دیدار شد. جدای از این نتیجۀ بسیار بد، موضوع دیگری که توجه فوتبال دوستان را به خودش جلب کرده، رنگ پیراهن تیم ملی است.
در اصل، در بازیهای ملی رنگ پیراهن هر كشوری نشانی از پرچم آن كشور را باید داشته باشد. بازیهای ملی ورزشی، مركز نمود میهنپرستی تیمها است و این را در لباسها و پرچمهای كشورها میتوان دید. هر چند در این میان كشورهایی هستند كه در عشق تیم فوتبال آنها به كشورشان میتوان تردید داشت: تیمهایی كه رنگ پیراهنشان كوچكترین ارتباطی به رنگ پرچم كشورشان ندارد و نشان از ملیت آنها ندارد.
ایتالیا، آلمان، جاپان و استرالیا و اینک تیم ملی کشورمان از جملهكشورهایی هستند كه رنگ پیراهن آنها كاملا بیارتباط با رنگ پرچم كشورهایشان است. هر چند این 4 کشور توجیهاتی برای انتخاب رنگ پیراهن شان دارند، ولی مسؤولان تیم ملی افغانستان برای بیتوجهی خود به پرچم کشورمان که نماد عزت و غرور ما باید باشد، چه توجیهی برای ملت دارند؟!
مثلا پرچم كشور آلمان سیاه، سرخ و طلایی است، اما سالهای سال است كه بازیكنان تیم ملی فوتبال آلمان را با لباسهای سفید و سیاه دیدهایم. این مساله چه توضیحی میتواند داشته باشد؟ خیلی ساده است: پرچم پروس، به رنگ سفید، سیاه و سرخ بود و در سال ۱۹۰۰، دو رنگ سفید و سیاه از آن پرچم توسط فدراسیون فوتبال آلمان به عنوان رنگ اصلی لباس تیم فوتبال آلمان انتخاب شد.
اما چرا رنگ دوم تیم آلمان سبز است؟ جواب این سوال هم جالب میتواند باشد: این لباس برای اولین بار برای ادای احترام به تیم ایرلند در سال ۱۹۵۱ كه اولین تیم اروپایی بود كه پس از جنگ دوم جهانی این تیم را برای بازی به كشورش دعوت كرد، انتخاب شد. این بازی در دوبلین در زمانی انجام شد كه دنیا هنوز با شك به كشور آلمان نگاه می كرد و این كشور نتوانسته بود اعتماد جهانیان را جلب كند و همان جا بود كه تصمیم گرفتند به پاس لطف تیم ایرلند رنگ لباس آن كشور را به عنوان لباس دومشان انتخاب كنند. اما مسؤولان کمیتۀ ملی المپیک افغانستان باید پاسخ دهند که آیا آنها هم به احترام کدام کشور دیگری رنگ پرچم آنها را بر تن میکند؟!
هم چنین رنگ آبی برای كشور ایتالیا در كل جهان بسیار معروفتر از پرچم آن كشور است. ریشه این رنگ چیست؟ این رنگ یكی از خانوادههای سلطنتی ایتالیا از سال ۱۸۶۱ تا سال ۱۹۴۶ بوده و درست پس از جنگ دوم جهانی بود كه با تغییر حكومت پادشاهی به جمهوری ایتالیا، سه رنگ پرچم ایتالیا در این كشور جای رنگ آبی را گرفت، اما لباس تیم ملی ایتالیا به همان شكل باقی ماند تا امروز دوگانگی آشكاری را پیش چشم آورد. سوال پیش میآید که آیا مسؤولان فدراسیون فوتبال افغانستان هم یکی از رنگهای پرچم قبلی افغانستان را برای تیم ملی انتخاب نموده است؟!
رنگ نارنجی تیم هلند هم برای ادای احترام به خانواده سلطنتی ناسا است، وگرنه رنگ پرچم این كشور كه سرخ، سفید و آبی است نشانی از نارنجی ندارد. دیگر تیمی كه رنگ لباسش نشانگر پرچم آن نیست جاپان است. رنگ اصلی لباس این تیم آبی است در حالی كه پرچم این كشور از دو رنگ سرخ و سفید تشكیل شده است.
جالب اینكه تا سال ۱۹۹۰ جاپانیها از لباسهای سرخ و سفید استفاده میكردند، اما پس از آن رنگ پیراهن این كشور تبدیل شد و به آبی گرایید. رییس فدراسیون فوتبال جاپان در پاسخ به معترضانی كه بازگرداندن لباس تیم ملی به رنگهای سرخ و سفید را خواستار بودند گفت كه آبی پسزمینهیی است كه رنگ سرخ پرچم كشورمان در آن خود را بهتر نشان میدهد...
رنگ پرچم كشور غنا سرخ، زرد و سبز است، اما این تیم اغلب لباس سفید میپوشد. در رقابتهای جام ملتهای آفریقا نیز آنها در بازیهای خارج از خانهشان لباسهایآبی و سیاه به تن كردند كه اعتراض خیلیها را در كشورشان برانگیخت و به نظر نمیرسد آنها از آن لباس دوباره استفاده كنند.
حالا این اتفاق نادر برای ورزش افغانستان افتاده است. بدون شک مسؤولان فدراسیون فوتبال باید در قبال باخت عجیب تیم ملی افغانستان به سوریه و رنگ لباس تیم ملی جوابگوی اظهان عمومی باشند.
از طرف دیگر، کیفیت و مدل لباس تیم ملی کشورمان شبیه به لباسهای باشگاههای فوتبال میماند و به هیچ وجه این طراحی، شایستۀ یک تیم ملی نیست. حتی این مدل لباس را تیمهای لیگ برتری فوتبال افغانستان نیز بر تن میکردند. به هر حال غفلت در انتخاب درست لباس تیم ملی، بیاحترامی به ارزشهای ملی است. باید لباس تیم ملی مانند نمادهای ملی، مثل یکی رنگهای پرچم، در لباس تیم ملی مورد استفاده قرار گیرد.
جواد سروری
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/3819